Ruch Światło-Życie – diecezja siedlecka
Domowy Kościół

Rola kapłana

Jaka jest rola kapłana moderatora?

Jest ona w pracy rocznej kręgu bardzo dyskretna. Moderator nie jest tu ani organizatorem spotkania, (choć czasami w wyjątkowych przypadkach musi nim być), ani kierującym, ale doradcą i opiekunem duchowym (por. ks. Jan Mikulski, Rola kapłana w Domowym Kościele – gałęzi rodzinnej Ruchu Światło- Życie, Kraków 2006, s. 5).

Poprzez święcenia kapłan jest reprezentantem Chrystusa i Kościoła. Na spotkaniach kręgu sprawia swoją obecnością, że Chrystus jest szczególnie obecny, bowiem otrzymał on sakrament kapłaństwa. Choć każdy wierny uczestniczy w kapłaństwie powszechnym od momentu chrztu świętego i jest wezwany do wypełniania misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej, to jednak wyświęcony kapłan ma kapłaństwo sakramentalne dzięki któremu jest on reprezentantem „inicjatywy Chrystusa” (Bóg pierwszy nas ukochał). Jest on wołaniem zawsze żyjącego Chrystusa – Dobrego Pasterza, który nie przyszedł, aby Mu służono lecz, aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu”. Jest on wreszcie znakiem Chrystusa, który gromadzi swój Kościół – Domowy Kościół. Zwięźle ujął to ks. J. Mikulski :
Obecność kapłana na spotkaniach kręgu Domowego Kościoła ma potrójne znaczenia:
– jest to przede wszystkim obecność będąca znakiem Chrystusa, który poprzez osobę kapłana pragnie błogosławić uczestnikom kręgu i przychodzić do nich mocą, jaka wynika z przyjętego sakramentu kapłaństwa;
– na spotkaniu kapłan jest przedstawicielem hierarchii Kościoła (pasterzy), którym powierzona jest troska o poprawność nauczania i rozeznawanie Woli Bożej w sprawach dotyczących duchowego dobra wspólnoty;
– kapłan na spotkaniu nie jest osobą stojącą z boku, ale uczestniczy w nim, jak każde małżeństwo, dzieląc się swoim życiem, troską o Boże sprawy i dając świadectwo swojej wiary oraz miłości do Boga i bliźnich, (jw. s, 30)
 
Poprzez święcenia kapłan wypełnia swoją misję wobec Domowego Kościoła w prawdzie i sprawiedliwości poprzez:
1) głoszenie Słowa Bożego.
Ma on pomóc w przyjmowaniu Słowa Bożego. Krąg jednak nie może się prze¬obrazić ani w grupę biblijną, w słuchaczy kazania ani nie może stać się lekcją kate¬chezy.
2) posługę sakramentalną.
Kanałem działania Pana Boga są przede wszystkim sakramenty święte. To one dają witalność tej najmniejszej komórki Kościoła. Kapłan czuwa więc nad „sakramentalnym stylem życia” wszystkich członków Domowego Kościoła, aby potrafili żyć w łasce uświęcającej.
3) otwarcie kręgu na życie całego Kościoła Powszechnego.
 
Pasterz nie może być dobry, jeśli sam nie daje się prowadzić przez Najwyższego Pasterza, jak również gdy nie prowadzi do umiłowania nauki Chrystusa i życia według wskazań Piotra naszych czasów czyli papieża. Kapłan więc otwiera wszystkich członków kręgu na naukę Magisterium Kościoła, sprawia że krąg szuka znaków czasu. Z nauką Kościoła dotyczącą wiary i moralności katolik nie dyskutuje. Jeśli miałby swoje „ale” do dodania w sprawach wiary i moralności nie może się uważać za pełnoprawnego członka Kościoła Chrystusowego.
Kapłan jako doradca duchowy kręgu, a szczególnie pary animatorskiej winien służyć radą, zachętą. Powinien pobudzać, uspokajać, godzić, ukierunkowywać, prostować – zależnie od potrzeby. Jego pomoc w dążeniu do Boga musi być jak najbardziej braterska, nieraz jednak wymagająca (np. co do Zasad Domowego Kościoła).
Idealnie jest, jeśli ksiądz moderator przygotowuje i obejmuje modlitwą wraz z parą animatorską każde spotkanie miesięczne, które ma ona poprowadzić. Gdy jest obecny w czasie całego spotkania – zapewnia wówczas obecność samego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła. W ten sposób kieruje całą wspólnotę do uświęcania się i do świadomości, że jest komórką Kościoła, Ciała Mistycznego, którego głową jest Chrystus.
Służy on kręgowi swoją wiedzą doktrynalną, doświadczeniem duszpasterskim, a przede wszystkim przez swoje kapłaństwo wprowadza Jezusa Chrystusa w życie tej wspólnoty. W ten sposób uświadamia wszystkim sens powstawania kręgów i cel, w jakim spotykają się uczestnicy.
Bardzo ważne jest, by pary animatorskie zabiegały o obecność kapłanów na spotkaniach kręgu, by otaczały ich modlitwą, informowały o wszystkich ważnych wydarzeniach, takich, jak dni wspólnoty, pielgrzymka Domowego Kościoła do Kalisza, spotkania opłatkowe.
To prawda, że kapłan, choć jest powołany na moderatora kręgu, nieraz dopiero uczy się Ruchu na spotkaniach. Życzliwa pomoc, dostarczenie potrzebnych materiałów i książek, zaproszenie do odbycia rekolekcji, czy też potem do poprowadzenia ich, sprawiają, że kapłani dobrze się czują w Domowym Kościele. Kapłan jest darem Pana Boga. Bądźmy wdzięczni Panu Bogu za ten dar.
ks. Andrzej Wachowicz