Świadectwa z oazy modlitwy

W dniach 26-27 września w Domu Rekolekcyjnym Wyższego Seminarium Duchownego w Nowym Opolu odbyła się Oaza Modlitwy. Przygotowane ona była przez Diecezjalną Diakonię Modlitwy, a prowadził ją ks. Michał Chromiński – odpowiedzialny za DDM. Jej tematem przewodnim było „Czy miłujesz mnie więcej?”.

Wymaganie miłości, którą Jezus kierował do św. Piotra uczestnicy starali się przenieść do ich sytuacji życia: bycia w Kościele i bycia w Ruchu Światło-Życie. Pomagały w tym konferencje oraz homilie ks. Michała.

Celem rekolekcji oprócz spotkania Pana w modlitwie było pokazanie, że dla oazowicza droga w Ruchu, w Kościele nie kończy się na formacji podstawowej. Zaświadczyła o tym obecność Diakonii Modlitwy, dla której rekolekcje były duchowym rozpoczęciem roku formacyjnego oraz niedzielne spotkanie z przedstawicielami poszczególnych diakonii diecezjalnych. W rekolekcjach uczestniczyło 27 osób po III st. ONŻ – małżeństwa z Domowego Kościoła, osoby dorosłe, studenci, uczniowie.

Był to niezwykle owocny czas działania Bożego Ducha i łaski Pańskiej, umocnienia na modlitwie i ubogacającego doświadczenia Żywego Kościoła.

Mateusz

Doświadczenia ostatniego tygodnia jeszcze bardziej pokazały mi moją słabość. Doznałam upokorzenia i zobaczyłam swoje zachowanie. Zachowałam się na zewnątrz z pokorą a w sercu czułam się inaczej byłam inna, byłam starym człowiekiem i właśnie konferencja ks. Michała, w której zachowanie św. Piotra pozwoliły mi wyjaśnić moje postawy. Dziękuję Panu Jezusowi „za teraz”, że mogę odpowiedzieć mu na Jego bezinteresowną miłość. Że mimo iż tak jestem słaba i tak często upadam, On mój Pan spogląda na mnie i pyta czy ja Go kocham. Całym sercem pragnę odpowiadać swoim życiem na Jego miłość.

Dziękuje Ci Panie za ten czas łaski i błogosławieństwa. Ty burzysz mury mojego „ja” i pokazujesz jak trzeba służyć, by zwyciężać. Jestem Piotrem tych czasów – chcącym być pierwszy, o większych względach, ale i za mało odważnym, by mówić „kocham”.

Dziękuję Ci Panie za dar oazy w moim życiu, że ona dała mi to, co najcenniejsze – Ciebie i pomaga ciągle iść dalej, nie stać w miejscu, drążyć w moim sercu, by dotrzeć do źródła Miłości.

Dziękuję…

Dziękuję Panu Bogu za ten czas, który tu został mi podarowany, za kapłana i moich braci i siostry w Chrystusie.

Otrzymałam potwierdzenie, że jestem na właściwym miejscu. Pan powołał mnie do Diakonii Modlitwy i to jest moją misją, tak chcę służyć, a co będzie dalej?

Zgadzam się – jeżeli będzie to Jego Wolą powołać mnie do innej służby – Powiem TAK chcę służyć poślij mnie.

Marta