Wspomnienia z ORAR I w Bobrownikach
W dniach 3-8 lipca 2017r. w ośrodku rekolekcyjnym Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie w Bobrownikach k. Dęblina uczestniczyliśmy wraz z naszymi dziećmi w Oazie Rekolekcyjnej Animatorów Rodzin I stopnia. Podczas tych rekolekcji mieliśmy pełnić posługę animatorów muzycznych, jednak kilka dni przed przyjazdem zostaliśmy poproszeni również o posługę animatorów kręgu. Posługę przyjęliśmy z radością, ale jednocześnie z obawą, czy podołamy wszystkim obowiązkom. Zawierzyliśmy się w modlitwie Panu Bogu i z nadzieją wyruszyliśmy. Osobiście potrzebowaliśmy odnowienia relacji z Bogiem, wyciszenia po intensywnej pracy i poczucia atmosfery wspólnoty ludzi pragnących zbliżać się do Chrystusa. Podczas tych rekolekcji właściwie doświadczyliśmy tego wszystkiego oraz znacznie więcej – odkryliśmy np. z wielką satysfakcją, że nasze dzieci potrafią doskonale opiekować się młodszymi. Na miejscu zastaliśmy wspaniałe rodziny (łącznie 17) z dziećmi (około 30), co było niemałym wyzwaniem dla pary gospodarczej – Danuty i Bogdana Wójcików, by wszystkich odpowiednio zakwaterować i wspaniale wyżywić. Ze swoich obowiązków wywiązali się wzorowo. Moderatorem oazy rekolekcyjnej był ks. Jakub Kozak – posługujący w Domowym Kościele corocznie od swoich święceń kapłańskich. Sprawował nam codzienną Mszę św., głosił konferencje, udzielał sakramentów św., troszczył się. Parą prowadzącą byli Bożenka i Jacek Zabielscy – małżeństwo, które nie tylko słowem, ale i przykładem życia dawało świadectwo Bożego działania. Trzeba przyznać, że cała diakonia animatorów i diakonia wychowawcza stworzyła zgrany zespół, któremu codzienna posługa na rzecz uczestników oazy sprawiała wielką radość. Program rekolekcji obejmował zgłębienie charyzmatu Ruchu i skupiał się wokół 4 haseł: Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota i Nowa Kultura. Było to cenne doświadczenie dla wielu uczestników rekolekcji, szczególnie dla tych, którzy są na początku drogi formacji w Domowym Kościele. Obserwowaliśmy, jak z każdym kolejnym dniem uczestnicy bardziej służyli sobie nawzajem podczas przygotowywania posiłków, opieki nad dziećmi, czy rozmów na tematy duchowe. Widzieliśmy, jak razem potrafią się modlić, cieszyć, jak nawiązują się rodzinne przyjaźnie – między dorosłymi i między dziećmi. Wiemy, że wszystko to było możliwe, bo Chrystus nas zjednoczył i to On sam budował tę wspólnotę.
Modlimy się o owoce minionych rekolekcji, byśmy wszyscy potrafili odnaleźć się w naszych środowiskach jako „Nowy Człowiek”, a działając w „Nowej Wspólnocie” tworzyli „Nową Kulturę”.
Czcigodny Sługo Boży, ojcze Franciszku Blachnicki – Sługo Niepokalanej, wstawiaj się za nami.
Asia i Mariusz Rogulscy – DK Łuków
