Pożegnanie ks. Marka
W poniedziałek 3 grudnia 2007 r. sprawowana była Eucharystia w kolegiacie pw. Przemienienia Pańskiego w Łukowie.
W tej parafii ks. Marek pracował jako wikariusz przez 8 lat, troszczył się o Ruch Światło-Życie i wychowywał w charyzmacie młodych ludzi, służbę liturgiczną. Zapamiętano go jako odważnego i zaangażowanego kapłana. Nic dziwnego, że postanowiono właśnie tutaj uczcić jego pamięć przez Ruch Światło-życie z diecezji siedleckiej. Mimo późnej pory (godz. 21) do kolegiaty przybyli parafianie, dawni i obecni oazowicze, których w parafii pw. Przemienienia Pańskiego ks. Marek był moderatorem, ale także oazowicze z całej diecezji. Owa Msza Święta kończyła także Dzień Wspólnoty Moderatorów i Moderatorek Ruchu Światło-Życie diecezji siedleckiej. Liturgia stała się dziękczynieniem Ruchu za dar ks. Marka, za jego życie posługą moderatorską. Czytania ze wspomnienia św. Franciszka Ksawerego skłoniły ks. Grzegorza Suchodolskiego do wspomnienia w homilii o ks. Marku jako człowieku, którego dar słowa przyciągnął wielu do Boga. Nawiązał do jego posługi, w parafii kolegialnej, której sam doświadczył, będąc jego wychowankiem, ale także do odważnego głoszenia prawdy, za co był wielokrotnie przesłuchiwany na milicji. Za dar posługi w parafii łukowskiej dziękował także w imieniu harcerzy ks. Andrzej Kiciński. Nic dziwnego, że w tym kontekście śpiew Zwiastunom z gór podjęty przez scholę parafialną na zakończenie Eucharystii był niezwykle wymowny.
W tygodniu w diecezji sprawowane były msze święte w intencji śp. ks. Marka ofiarowywane przez oazowiczów. W ośrodku lubelskim, gdzie spotyka się Ruch Światło-Życie z naszej diecezji we wtorek odbyło się czuwanie modlitewne. W domu Ruchu Światło-Życie diecezji lubelskiej na Sławinku oazowicze modlili się za śp. ks. Marka Boruca. Rozpoczęto czuwanie od nieszporów, których teksty wprowadziły zgromadzonych w rozmyślanie o wiernym kapłanie Pańskim. Po nieszporach odmówiono różaniec. Jako rozważania posłużyła modlitwa ks. Danielskiego o zjednoczenie kapłana z Chrystusem sługą. W czuwaniu wzięli udział studenci z Lublina, którzy mieli okazję kiedyś spotkać się z ks. Markiem oraz panie z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.
W środę wieczorem w parafii pw. Św. Antoniego w Kotuniu, gdzie od 2004 roku funkcję proboszcza pełnił ks. Marek odbyła się Msza Święta pogrzebowa połączona z nieszporami, której przewodniczył ks. bp. Henryk Tomasik.
Na Mszy Świętej byli obecni przede wszystkim parafianie, ale także nie zabrakło ludzi Ruchu. Podczas homilii ks. biskup mówił m.in. o niezwykłym zaangażowaniu śp. ks. Marka w Ruch Światło-Życie puentując to stwierdzeniem: Ruch Światło-Życie był treścią jego życia.
Na zakończenie o ks. Marku, jego posłudze i osobie mówili: w imieniu wychowanków z Ruchu Światło-Życie Anna Jóźwik; z Diecezjalnej Diakonii Modlitwy, ks. Adam Karcz; moderator Diecezjalnej Szkoły Animatora. Na zakończenie, jakby na dopełnienie posługi zmarłego kapłana, zabrzmiało Amen; G.F. Händla wykonane przez chór z Białej Podlaskiej. Następnie miało miejsce całonocne czuwanie parafian przy trumnie zakończone poranną Mszą Świętą w intencji zmarłego w Kotuniu.
Rano 6 grudnia przewieziono trumnę do siedleckiej katedry. Tam odbyła się uroczysta Msza Święta pogrzebowa, której głównym celebransem był ks. bp Zbigniew Kiernikowski, ordynariusz diecezji siedleckiej. Mszę koncelebrowało około 100 kapłanów. Kościół katedralny był wypełniony wiernymi: rodziną, przyjaciółmi, wychowankami, parafianami i ludźmi, których życie związane było z posługą ks. Marka w Ruchu Światło-Życie. Ruch Światło-Życie miał również udział w przygotowaniu tej liturgii poprzez śpiew (schola z Łukowa), czytania, modlitwę wiernych. Ks. biskup w homilii podkreślił umiłowanie Kościoła i liturgii przez ks. Marka oraz ogromne zaangażowanie w posługę Ruchowi nie tylko w diecezji siedleckiej.
Na zakończenie słowa pożegnania w imieniu Ruchu Światło-Życie wypowiedział moderator generalny ks. Adam Wodarczyk oraz Marek Żurawski z Domowego Kościoła w Łukowie. Po Eucharystii złożono ciało ks. Marka na cmentarzu w Siedlcach. W siąpiącym deszczu żegnano go pieśnią pełną nadziei Zmartwychwstał Pan;, a wśród kwiatów i zniczy stała również świeca oazowa; symbol Zmartwychwstałego.
Pogrzeb ks. Marka, jak to trafnie ujął moderator generalny był Dniem Wspólnoty Ruchu Światło-Życie, spotkali się bowiem ludzie, których ks. Marek przyciągnął do Kościoła, Boga i odkrył w nich dobro. Stał się okazją by wyrazić wdzięczność za wymagania i ogromne zaangażowanie w Ruch wyrażone przez obecnych i dawnych oazowiczów.