ojcowie Kościoła

I Atanazy rozumie, że nawet jeżeli to się wielu biskupom podoba, bo jest takie nowoczesne, to nie można się na to zgodzić. I też Atanazy rozumie, że cesarz nie ma takiej władzy, żeby decydować o tym, w co wierzy Kościół.

I wszystko fajnie, ale są takie problemy trochę z tym Euzebiuszem, które sprawiają, że jest postacią jednak mimo wszystko kontrowersyjną. Pierwszy problem jest taki. Słuchajcie, to jest koniec III wieku. Kto pamięta, co się dzieje na początku IV wieku? Tak, 313 rok. Co się wydarzyło?

No, trzeba przyznać, że… później Kościół nie podzielał opinii świętego Aleksandra Jerozolimskiego i raczej tytułu świętego nie przyznawano Klemensowi Aleksandryjskiemu, bo jest on dosyć nietypowym ojcem naszej wiary. Jest, możemy powiedzieć, taki najmniej kościelny z ojców Kościoła.

Już jako dorosłego mężczyznę odnajdujemy Ireneusza w Lyonie. Czyli w Galii, gdzie jest prezbiterem. I w roku 177, prawie 2000 lat temu, kiedy wcześniejszy biskup tej gminy w skutek prześladowania oddał życie, czyli umarł śmiercią męczeńską za wiarę, młody Ireneusz, chociaż już dorosły, dojrzały, zostaje wybrany przez gminę na swojego kolejnego biskupa. Zresztą też Ireneusz z Lyonu będzie biskupem też innej gminy, a mianowicie, zaraz sobie spojrzę, Wien. Wien, czyli można powiedzieć, że był biskupem w dwóch miejscach naraz.

Święty Justyn Męczennik to człowiek, który urodził się na początku II wieku. Dokładnie był synem Priskosa i wnukiem Bakhejosa, jak sam o sobie pisze. I urodził się w Flawia Neapolis, niedaleko Sychem w Palestynie. Ale nie był takim typowym człowiekiem wschodu z tamtych czasów, lecz był wychowany, urodził się w takiej rodzinie, mocno byśmy powiedzieli dzisiaj kosmopolitycznej, nowoczesnej.