Ruch Światło-Życie – diecezja siedlecka
Rejon Łukowski

„Żywy jest Kościół Twój, działa w nim Święty Duch” – RDW Rejonu Łukowskiego

Konferencja w budynku poklasztornym przy parafii pw. Podwyższenia Krzyża Św. w Łukowie. Sala wypełniona ludźmi, na pierwszym planie Monika i Marcin Cabajowie, za nimi ks. Kamil E. Duszek - moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie, przed nimi Joanna Rogulska

Przeżywaliśmy tę prawdę zgromadzeni na Rejonowym Dniu Wspólnoty w dn. 15.10.2023 r. w Parafii Podwyższenia Krzyża św. w Łukowie. Rozpoczęliśmy od spotkania przy Stole Słowa i Chleba – na Eucharystii sprawowanej w intencji członków naszego Ruchu przez naszych moderatorów – ks. Wojciecha Stafaniuka i ks. Marcina Gnyszkę. Następną część naszego spotkania zaczęliśmy od ucieszenia się sobą, swoją obecnością.

Ks. Łukasz Wardak w swojej konferencji pt. „Żywy Kościół” przypomniał o tym, że rozważana była nazwa „Ruch Żywego Kościoła” dla dzieła, charyzmatu, którym został obdarowany ks. Franciszek Blachnicki, aby wyrazić jego istotę i cel. Swoją konferencję moderator rejonowy Ruchu zilustrował zdjęciami z własnych zbiorów i dzięki nim mogliśmy wrócić do wspomnień wakacyjnych.

„W otwartych domu drzwiach Jezus zaprasza nas, by coraz bliżej nieba być w Żywym Kościele Twym”

Te słowa najbardziej wyrażają treść świadectw o przeżytych rekolekcjach wakacyjnych i przeżywania Kościoła jak Domu.

Ala podzieliła się noszeniem trudności i przeżywaniem ich we wspólnocie małej grupy oraz w rodzinie,

Ada i Darek opowiedzieli o zaproszeniu skierowanym do Nikodema do dołączenia do grona uczniów Chrystusa i słowach „a byłeś tak blisko”, gdy nie podjął decyzji jawnego pójścia za Jezusem.

Ks. Kamil dał świadectwo o tęsknocie, o ciągłym powracaniu do źródeł i do domu jak uczniowie do Galilei.

Ela i Mariusz mówili o odkryciu Pratulina jako miejsca rekolekcji i odkrywaniu pięknej postawy Unitów.

Dorota dała świadectwo o „problemach”, które często okazują się tylko wygodnymi pretekstami przed podjęciem decyzji o uczestnictwie w rekolekcjach.

Edyta mówiła o osobistym doświadczeniu otwierania swojego domu i serca na ludzi, aby wzajemnie się ubogacać i budować relacje.

Agnieszka zwróciła uwagę na rzeczywistość zatroszczenia się Pana Boga o jej rodzinę w kontekście pojawiających się przeszkód do wyjazdu na rekolekcje i podkreśliła znaczenie modlitwy i realnej pomocy wspólnoty, w której wzrastają z mężem.

Agnieszka i Andrzej – przed wyjazdem na rekolekcje mieli dylemat, czy wybrać rekolekcje, czy obóz szachowy dla swoich dzieci. Po ludzku nie można było tych dwu rzeczywistości pogodzić. W zaufaniu Bogu wybrali wyjazd na rekolekcje. Pan Bóg zatroszczył się o resztę: na miejscu okazało się, że w diakonii wychowawczej posługuje sędzia szachowy, który z wielką radością zajął się dziećmi. Rodzice przeżywali rekolekcje, a ich dzieci miały obóz szachowy. Dla Boga nie ma nic niemożliwego.

Wszyscy  świadkowie wskazywali na dziwne przypadki i zbiegi okoliczności, które spowodowały,  że zostali doprowadzeni do odkrycia działania Pana Boga w swoim życiu, a wiemy że tak działa Duch Święty.

Do wszystkich uczestników dnia wspólnoty zostało skierowane zaproszenie do uczestnictwa w Eucharystii w Domu Moria, która jest sprawowana w każdy wtorek o godzinie 18.00.

„Diakonia Wyzwolenia Rodziców” zaopiekowała się profesjonalnie i z wielką pasją dziećmi, które przyjechały razem z rodzicami na nasz dzień wspólnoty.

Nasze spotkanie zakończyło się wspólną Agapą, na której nie zabrakło ciepłego posiłku i pysznego ciasta.

Chwała Panu za ten wspaniały czas budowania Wspólnoty Żywego Kościoła w naszym Rejonie.

Za uważne słuchanie i relację serdecznie dziękujemy Adriannie i Darkowi

❤💙💚🧡❤

« z 2 »